Beroepsfotograaf Stephan Tellier spreker tijdens NNP-dag: 'Mijn geheim is om zelden een opdracht te laten liggen'

Stephan Tellier heeft zijn sporen verdiend als traffic en productie­manager op diverse communicatieafdelingen. Verantwoordelijk voor de inkoop en realisatie van grafische uitingen bij een
modeconcern en de ANWB uitgeverij. Hij deed veel zaken met drukkerijen, totdat in 2008 door een reorganisatie zijn baan op de tocht stond. Het gaf hem een duwtje in de rug op weg naar zijn grootste passie.

Een logische stap naar zelfstandigheid volgde na de reorganisatie voor Stephan snel. Hij kocht een camera en een laptop en ging aan de slag. "Ik heb verschillende communicatieprojecten aangenomen als het begeleiden van ontwerpklussen, drukwerkadvies en het schrijven van teksten. Maar ik merkte dat veel tijd verloren ging aan vergaderingen en ik was nauwelijks bezig met het maken van beelden."

Roer om
Amper twee jaar later ging Stephan te rade bij een coach. "Het werd al snel duidelijk dat ik het allerliefste fotografeer, dat doe ik namelijk al vanaf mijn tiende. Daar ligt mijn passie. Dus ik stond niet aan goede kant van de camera. Het roer ging om en ik zette mezelf in de markt als beroepsfotograaf. Ik deed mijn eerste klusjes en maakte ook korte filmpjes, maar ik had weinig ervaring. In 2012 tekende ik overeenkomsten met het Algemeen Dagblad en Kontakt Mediapartners in Goudriaan. Hierdoor werden mijn foto's gezien in de regio en ondertussen groeide mijn klantenkring."

Zakelijke opdrachten
Als tiener was Stephan fervent schaatser bij een regionale schaatsvereniging en hij merkte dat die ervaring hem hielp in het vak als sportfotograaf. "Je hebt veel krantenplaatsingen nodig als je van de inkomsten wil leven. Het is voornamelijk tientjeswerk. Ik kon rondkomen omdat ik ook zakelijk veel opdrachten kreeg als voor Rabobank, de vereniging VvAA, gemeenten, de provincie, maar ook de schaatsploeg van Jumbo en diverse bedrijven in de bouw."

Olympische Spelen
Voor een sportfotograaf zijn grote sportevenementen als de Olympische Spelen en de Tour de France het hoogst haalbare. "Maar dat lukt niet zomaar, want je hebt een landelijke NSP sportperskaart nodig. Dat heeft me een jaar gekost, maar daarna ging er een wereld voor me open. Ik mocht op grote toernooien fotograferen en mijn foto's kwamen in diverse kranten en sportbladen. Vanaf 2014 is het hard gegaan en een jaar geleden kwam mijn droom uit. Ik mocht als freelance fotograaf met een accreditatie van het NOC/NSF naar de Olympische Spelen Winterspelen van 2018 in Pyeongchang in Zuid-Korea en mocht mijn foto's leveren aan De Persgroep, waaronder het Algemeen Dagblad en regionale dagbladtitels."

Ook voor Kontakt Mediapartners kon Stephan verslag doen van de prestaties van schaatser Patrick Roest. "Hij komt uit Lekkerkerk en dat ligt in hun verspreidingsgebied. Ik kon met columns, foto's en hele korte filmpjes verslag doen van de prestaties van Patrick, die daar een zilveren medaille veroverde."

Triggeren
Stephan is inmiddels 54 jaar en heeft van zijn passie een beroep gemaakt. "Mijn geheim is om zelden een opdracht te laten liggen. Ik heb gekozen om particuliere projecten als bruiloften en andere feesten en partijen niet te doen. Maar relatief kleinere opdrachten als voor Het Kontakt, waarbij ik een apotheker mag fotograferen voor een special over gezondheidszorg, die maak ik graag."

Als sportfotograaf werkt het volgens Stephan ook in je voordeel als je kennis van de sport hebt. "Bij een schaatstoernooi schaatsen de deelnemers bij de 10 kilometer 25 rondjes en bij een 500 meter sprint zijn ze na anderhalf rondje klaar. Dan moet je binnen tien seconden de foto hebben. De voorwaarden voor de mooiste: het nieuwsonderwerp zit in de foto en qua kunstgevoel en compositie is het een bijzondere. Een foto moet een haakje hebben, die mensen triggeren om langer te kijken en het liefst twee keer."

Originaliteit en kwaliteit
Met weinig middelen en klein beginnen om van een passie toch je beroep te kunnen maken, het is volgens Stephan weinigen gegeven. "De markt voor betaalde fotografie is vandaag de dag een stuk moeilijker, maar het is de kunst om je te onderscheiden. Iedereen kan tegenwoordig foto's maken. Zo hebben mensen met een smartphone veel vrijheid en kunnen hun foto's ongevraagd sturen naar kranten. Die zoeken op hun beurt naar snelheid en actualiteit en daarbij is kwaliteit ondergeschikt. Je zult je als beroepsfotograaf moeten blijven ontwikkelen: onderscheiden door originaliteit en kwaliteit. Dat is hard werken, soms zelfs dag en nacht. Uiteindelijk heeft mij dat veel meer gebracht dan alleen
inkomsten: een mooi netwerk, groot podium en veel meer discipline. Je kunt je namelijk geen misstappen veroorloven. Het heeft mij een betere fotograaf gemaakt en zoiets lukt alleen maar zolang je blijft volharden in je dromen."