Henk van Zanten: ‘Ik heb de lokale media in mijn hart gesloten’

‘Dompel je onder in de lokale samenleving.’ Het is één van de wijze lessen die Henk van Zanten (68) wil meegeven aan alle leden van zijn dierbare Nederlandse Nieuwsblad Pers (NNP). Begin januari nam Henk na ruim acht jaar afscheid als bestuurslid van de vereniging van lokale nieuwsmedia. Op de NNP-dag staat hij als dagvoorzitter nog eenmaal in de schijnwerpers, daarna is het krantenboek gesloten.

Henk treedt op 14 juni in Kamerik met een gerust hart terug nu het NNP-bestuur is versterkt met Niels Ackermans, Jolanda de Rijk en Frank van der Sman. ‘Jonge honden die bruisen van enthousiasme, een eigen netwerk meebrengen en een goed ontwikkeld oog voor vernieuwing hebben’, omschrijft hij het drietal. ‘Bijna twee jaar na mijn pensionering is het een mooi moment om te stoppen, ook omdat de uitgeverswereld wat meer op afstand staat. Ik kijk terug op fantastische bestuursjaren waarin we eensgezind hard gewerkt hebben, maar ook oog hadden voor ontspanning’

De NNP heeft Henk tijdens zijn lange carrière binnen de lokale journalistiek veel gebracht. ‘Contacten leggen met andere uitgeverijen vond ik altijd waardevol. De jaarlijkse activiteiten - naast de NNP-dagen ook de kennissessies, de uitgeversdagen en de uitreiking van gemeenteprijzen - heb ik met plezier bijgewoond. Leerzaam vond ik het successen delen, dat ik als lid van de commissie Marketing & Sales samen met Johan van der Kolk heb geïntroduceerd. Elke bijeenkomst leverde nieuwe inzichten op. Met Ans van Sligtenhorst heb ik talrijke NNP-dagen georganiseerd.’

BESTAANSRECHT
Henk roept in herinnering dat de NNP er kort voor de uitbraak van de coronapandemie minder rooskleurig voorstond. ‘Eerlijk is eerlijk, veel grotere uitgevers trokken zich terug en als bestuur hebben we ons wel eens hardop afgevraagd hoeveel bestaansrecht onze branchevereniging nog had.’ Glimlachend: ‘De oudjes in het bestuur maakten dat het een beetje gezapig dreigde te worden.’ Serieus: ‘Tijdens de coronacrisis hebben we evenwel laten zien waar we voor staan en hebben we met het Stimuleringsfonds voor de Journalistiek een steunpakket opgetuigd.’

De energie die daaruit voortkwam, inspireerde en verbond velen. De NNP verwelkomt sindsdien veel nieuwe leden, ook uitgevers die ooit afzwaaiden. ‘Het besef dringt door dat gezamenlijk optrekken in tijden van crises loont. Als bestuur hebben we hier trouwens onze stinkende best voor gedaan. Samen met voorzitter Roy Keller heb ik tientallen uitgevers bezocht.’ Glunderend: ‘Mijn krantenhart ging open tijdens al die bezoekjes. Wat een geweldige kranten worden overal in Nederland gemaakt.’

HENK OF HENNIE?
Henk is geboren en getogen in Badhoevedorp. ‘Thuis verslonden we De Badhoevense Slotense Courant. Ik denk dat deze krant ertoe heeft bijgedragen dat ik lokale media in mijn hart heb gesloten.’ Na afronding van de grafische mts ging Henk aan het werk bij het Amstelveens Weekblad, een abonnementenkrant van Amstelland Pers. ‘Ik herinner me dat ik mezelf bij het eerste sollicitatiegesprek voorstelde als Henk van Zanten omdat ik die voornaam stoer vond klinken’, lacht hij. ‘Alleen mijn vrouw Annemiek en intimi noemen me zoals ik écht heet: Hennie.’

POTEN IN DE MODDER
Bij Amstelland Pers leerde Henk alle kneepjes van het commerciële krantenvak. ‘Een mooie leerschool’, blikt hij terug. ‘Altijd werken met je poten in de modder, bovenop het nieuws en dicht bij de klant. Als je een goede lokale krant wilt maken, moet je weten wat er leeft in je gebied. Daarom vond je ons elke week na de afsluiting van de krant in de plaatselijke kroeg. Daar ontmoette je immers de lokale middenstand, daar lagen de nieuwtjes voor de volgende editie alweer voor het oprapen.’

Nadien gaf Henk bij de Perscombinatie leiding aan het advertentiebedrijf van Het Parool Weekmedia en was hij eigenaar van een reclame- en adviesbureau. De krantenwereld bleef lokken en hij trad in dienst van West Media waar hij Het Hele Westland, de oudste krant van de gemeente Westland, onder zijn hoede nam. ‘Een krant die in de haarvaten van de gemeente zat én zit’, meent hij. Na drie jaar werd Henk manager verkoop bij Rodi Media.

PAPIEREN HENKIE
Enkele jaren voordat Henk met pensioen ging, keerde hij als uitgever terug bij West Media. Hij leidde een fusieproces in goede banen en genoot van jonge mensen die alle ruime kregen om zich te ontwikkelen. De ontwikkeling van online media werd op de voet gevolgd, al lag en ligt Henks hart bij de papieren krant. ‘Weet je dat mijn bijnaam Papieren Henkie is?’, schatert hij. ‘Ik heb ooit een krantenlied gezongen en verkleed als krant een ode aan het papier gebracht.’

Volgens Henk zijn veel uitgevers van lokale nieuwsmedia ten onrechte bang dat ze online de boot missen. ‘Corona heeft ons geleerd dat een goede krant met betrouwbare content zeer gewaardeerd wordt. Mensen willen ook anno 2023 weten wat er in hun eigen omgeving gebeurt. Zorg daarom eerst dat je een geweldige krant maakt. Dompel je onder in de lokale samenleving maar richt je je vooral ook op online en bedenk je een uitgekiende mix.’

Henk richt zich sinds zijn afscheid bij West Media en de NNP op bijzonder vrijwilligerswerk. ‘In Badhoevedorp vind je me elke week bij een dagbesteding voor mensen met lichte dementie. Samen zingen we liedjes, spelen we spelletjes als Rummikub en koken we samen ouderwetse gerechten. Mijn specialiteit? Rijstebrij! Elke dag die ik daar doorbreng is een feestje; de lach van deze mensen is onbetaalbaar.’